Orzeczenie o niepełnosprawności może być przyznane dożywotnio lub okresowo, w zależności od tego, czy stan zdrowia pacjenta może się poprawić w wyniku leczenia. Wyróżnia się 3 stopnie niepełnosprawności: lekki, umiarkowany i znaczny.
Aby móc ubiegać się o wydanie orzeczenia, należy wypełnić stosowny wniosek. Trzeba w nim podać niezbędne dane osobowe oraz poinformować, czy wcześniej występowało się o taki dokument. Do pisma należy dołączyć dokumentację medyczną w postaci kserokopii innych orzeczeń, szpitalnych kart informacyjnych, badań lekarskich oraz konsultacji.
Po otrzymaniu wniosku zespół orzekania o niepełnosprawności ustala datę posiedzenia wraz z odpowiednim badaniem lekarskim. Zgodnie z prawem, wnioski tego typu rozpatrywane są zwykle w ciągu miesiąca, jednak w uzasadnionych przypadkach możliwe jest przedłużenie postępowania.
Rozporządzenie ministra gospodarki, pracy i polityki społecznej z 15 lipca 2003 r. zawiera listę schorzeń, które kwalifikują do otrzymania orzeczenia. Jednakże sama choroba to nie wszystko – skład orzekający ustala, czy schorzenie trwale czy okresowo uniemożliwiało danej osobie normalne funkcjonowanie. Komisja zwraca szczególną uwagę na trzy czynniki: niezdolność do pracy, konieczność sprawowania opieki nad wnioskodawcą oraz konieczność udzielania mu pomocy.
Osobom posiadającym orzeczenie o niepełnosprawności przysługuje ulga rehabilitacyjna, którą można odliczyć od dochodu. Obejmuje ona wydatki związane z leczeniem i ułatwieniem życia osobie niepełnosprawnej (protezy, koszty opieki pielęgniarskiej, dostosowania mieszkania, wyjazdów na turnusy rehabilitacyjne itp.). W niektórych miastach niepełnosprawni mogą liczyć na ułatwienia w środkach komunikacji miejskiej (przystosowane pojazdy, niższe ceny biletów). Niepełnosprawnym w stopniu umiarkowanym lub znacznym przysługuje również zasiłek pielęgnacyjny. Natomiast bliscy, którzy opiekują się osobami niepełnosprawnymi, mogą starać się o świadczenie pielęgnacyjne.
Zobacz też: Kiedy można otrzymać zasiłek pielęgnacyjny?
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 8.06.2011/np
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
