Jaka jest wysokość odszkodowania za błąd medyczny?

Ile pieniędzy można dostać z racji odszkodowania za błąd medyczny i od czego zależy ta kwota? Komu i za co przysługuje zadośćuczynienie, renta lub odszkodowanie? Kto ocenia uszczerbek na zdrowiu? Na podstawie jakich kryteriów szacowana jest wysokość wypłacanej przez ubezpieczyciela kwoty?
/ 19.02.2014 13:30

fot. Fotolia

Jaką kwotę odszkodowania można dostać?

Określenie wysokości odszkodowania za poniesione krzywdy jest niezwykle trudnym zadaniem. Kodeks cywilny stanowi jedynie, że naprawienie krzywdy powinno nastąpić przez przyznanie poszkodowanemu „odpowiedniej sumy" pieniężnej (art. 445 k.c.) i nie wskazuje żadnych dalszych kryteriów ustalania wysokości zadośćuczynienia.

Oznacza to, że nie ma nie tylko precyzyjnych kryteriów oznaczenia rozmiarów takiej krzywdy, ale również wartości kwotowych stanowiących podstawę należnego odszkodowania.

Obecnie funkcjonują trzy modele umożliwiające poszkodowanym pacjentom dochodzenie swoich praw. Zasadniczo wybieramy pomiędzy postępowanim sądowym
i ugodowym.

Postępowanie ugodowe możemy prowadzić bezpośrednio z ubezpieczycielem szpitala (wtedy otrzymana kwota jest efektem negocjacji) albo też możemy sprawę skierowac do Wojewódzkiej Komisji ds. Orzekania o zdarzeniach medycznych, która zaproponuje jakąś kwotę na podstawie przeprowadzonego postępowania.

W każdym przypadku wysokość odszkodowania wynikać będzie z konkretnych wyliczeń i powinna być ustalona precyzyjnie, co do złotówki. Zasadnicza różnica występuje przy zadośćuczynieniu – sąd, ustalając jego wysokość, ma całkowitą swobodę, natomiast ugody zawierane w efekcie postępowania przed wojewódzkimi komisjami ds. orzekania o zdarzeniach medycznych muszą mieścić się w „widełkach" określonych w ustawie. Poszkodowany pacjent może uzyskać w takim postępowaniu maksymalnie 100 tysięcy zł zadośćuczynienia, a w przypadku jego śmierci, jego najbliżsi otrzymają maksymalnie 300 tysięcy złotych. W postępowaniu przed sądem powszechnym strona ma możliwość uzyskania odszkodowania w dużo wyższej kwocie, przewyższającej milion złotych.
W jednej z ostatnich spraw Europejskiego Centrum Prawnego klientka – 70-letnia pacjentka poszkodowana w wyniku niewłaściwego leczenia – otrzymała właśnie na drodze postępowania sądowego odszkodowanie w wysokości 500 tysięcy złotych.

Odszkodowanie – trzy w jednym

Warto nadmienić, że pod powszechnie używanym pojęciem „odszkodowanie" faktycznie kryją się trzy rodzaje świadczeń: odszkodowanie, zadośćuczynienie oraz renta.

Zadośćuczynienie jest przyznawane w wysokości uznaniowej, zwykle jednak ma  najwyższą wartość pieniężną, natomiast wysokość odszkodowania i renty wynika z dokładnych i drobiazgowych wyliczeń konkretnych strat materialnych.

Odszkodowanie za błąd medyczny

Odszkodowanie za zdarzenie medyczne obejmuje straty finansowe poniesione na konieczne leczenie, opiekę czy rehabilitację, a zatem:

  • zakup leków,
  • dojazdy do szpitala,
  • dodatkowe badania i wizyty lekarskie,
  • przystosowania mieszkania do powstałej w wyniku błędu lekarskiego niepełnosprawności,
  • przygotowania do innego zawodu.

Poszkodowany pacjent powinien w związku z tym gromadzić wszelkie rachunki, faktury, paragony za zakup leków, za prywatne, dodatkowe wizyty. Gromadzony materiał finansowy stanowi istotną część dokumentacji medycznej, bez której nie możemy ubiegać się o należne nam odszkodowanie, bez względu na jego formę.

Zobacz też: Jak otrzymać odszkodowanie za błąd lekarski? – Kompendium wiedzy

Czym jest zadośćuczynienie?

Zadośćuczynienie jest jednorazowym, pieniężnym świadczeniem na rzecz poszkodowanego pacjneta, którego istotą jest złagodzenie fizycznych i psychicznych cierpień poszkodowanego.

W przypadku śmierci pacjenta o zadośćuczynienie mogą ubiegać się osoby z grona jego najbliższych. Zadośćuczynienie  przysługuje wówczas za stratę ukochanej osoby.

Przy jego ustalaniu oraz szacowaniu rozmiaru doznanej krzywdy uwzględnia się:

  • wiek poszkodowanego,
  • stopień cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność i czas trwania,
  • stopień pogorszenia stanu zdrowia pokrzywdzonego, tzw. uszczerbek na zdrowiu,
  • nieodwracalność następstw uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia (kalectwo, oszpecenie),
  • obniżenie jakości życia z powodu braku możliwości pracy zarobkowej, nauki, uprawiana sportu czy innej aktywności życowej,
  • zalezność od pomocy i opieki osób trzecich,
  • uciążliwość leczenia pozostającą w związku z popełnionym błędem,
  • bezradność życiowa itp.

Każdy ze wskazanych elementów jest odpowiednio oceniany. W praktyce jednak ustalany jest procentowy uszczerbek na zdrowiu i na podstawie jego wysokości przynawane jest zadośćuczynienie.

Najciekawsze jest to, że w niektórych przypadkach uszczerbek na zdrowiu może wynieść grubo ponad 100%. 

Kto ocenia uszczerbek na zdrowiu?

Wysokość trwałego uszczerbku na zdrowiu ustalany jest przez lekarzy biegłych sądowych w oparciu o tabele zawarte w Rozporządzeniu Ministra pracy i Opieki Społecznej. 

Trzeba jednak pamiętać,  że poza tą tabelą funkcjonują też inne, stworzone przez towarzystwa ubezpieczeniowe. Na etapie likwidacji szkody przez ubezpieczyciela powinien on skierowac poszkodowanego pacjenta na komisję lekarską, która ustali uszczerbek wg kryterów stosowanych przez danego ubezpieczyciela.

Jak i kiedy uzyskuje się rentę?

Pacjent może również uzyskać rentę. Musi obowiązkowo dołączyć do akt sprawy kompletną dokumentację medyczną.

Renta przyznawana jest poszkodowanemu w sytuacji, gdy potrzebne są pieniądze na dalsze leczenie, rehabilitację, lepsze odżywianie czy sprawowanie opieki nad pacjentem, zależne od jego stanu zdrowia i związanego z tym zapotrzebowania.

Celem renty jest zrekompensowanie strat finansowych mających charakter powtarzalny, wynikających albo ze zwiększonych potrzeb, np. koszt regularnie przyjmowanych leków, stosowanych pampersów, czy też opieki, rehabilitacji itp.

Renta może też rekompensować zmniejszone możliwości zarobkowe, jeśli w skutek doznanego uszczerbku poszkodowany nie może już wykonywac takiej pracy, jaką wykonywał wcześniej, lub wykonuje ją w mniejszym wymiarze.

W przypadku osób niezdolnych do pracy renta stanowić będzie różnicę pomiędzy wcześniejszymi zarobkami a otrzymywanymi obecnie świadczeniami z ZUS. Renta wypłacana przez ubezpieczyciela jest zatem często wielokrotnie wyższa, bo jej wysokość wynikać będzie z uzasadnionych potrzeb poszkodowanego pacjenta, a nie tylko z wysokości jego zarobków.

Zobacz też: Nieprawidłowa diagnoza lub niewłaściwe leczenie – jakie prawa ma pacjent?

Szczegóły dotyczące odszkodowań są dostępne na stronie:

http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20022341974

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA